De inspiratie van Joli Luijckx

In het dagelijks leven werkt Joli Luijckx als belangenbehartiger en kennisspecialist bij Balans. Sinds enkele maanden maakt zij op persoonlijke titel deel uit van de BAC, ofwel de Beleidsadviescommissie van het NKD. Aan Jolie wordt gevraagd wat zij wil bijdragen in de BAC en hoe zij de rol van ouders ziet. […]

Waar komt jouw interesse in dyslexie vandaan?

“Ik ben zo’n zeventien jaar geleden bij Balans gaan werken, toen het Steunpunt Dyslexie werd opgericht. Het was toen net duidelijk geworden dat één van mijn kinderen dyslexie heeft, dus mijn belangstelling voor dit onderwerp was groot. Inmiddels weet ik dat alle drie mijn kinderen dyslexie hebben. Zij hebben daarin hun weg moeten vinden, dat was niet altijd makkelijk. Ik houd me binnen Balans nog steeds bezig met het kennisdossier dyslexie. Ik doe veel lobby- en belangenbehartigingswerk op het gebied van passend onderwijs en jeugdhulp. Balans is net als het NKD één van de kernpartners in Dyslexie Centraal. Ik zit bijvoorbeeld ook in de stuurgroep van dit programma.”

Wat wil je bijdragen in de BAC?

“Laat ik beginnen te zeggen hoe mooi ik het vind dat het NKD sinds kort zo’n breed samengestelde BAC heeft. Hierin zijn niet alleen aangesloten praktijken vertegenwoordigd, maar ook gemeenten en samenwerkingsverbanden. Ik vertegenwoordig, op persoonlijke titel, de ouders. Sinds de oprichting van de BAC hebben we al een aantal adviezen uitgebracht aan de raad van bestuur van het NKD. Ik vind het heel belangrijk om in die adviezen het ouderperspectief naar voren te brengen.”

Wat is belangrijk in dat ouderperspectief?

“De laatste tijd groeit gelukkig het besef dat zorgverlener, school en ouders echt moeten samenwerken om de dyslexiebehandeling te laten slagen. En met samenwerken bedoel ik dan niet dat je ouders eenzijdig vertelt wat ze moeten doen. Ik heb het over een gelijkwaardige relatie, waarin sprake is van wederkerigheid: de inbreng van ouders is net zo belangrijk als de inbreng van anderen. Op dit vlak kunnen we nog grote stappen zetten.”

Wat voor stappen?

“Bij de advieslijn van Balans spreken we veel ouders die grote zorgen hebben over de sociaal-emotionele ontwikkeling en het zelfvertrouwen van hun kind. Kinderen met dyslexie doen vaak al op heel jonge leeftijd de eerste faalervaringen op. Als het lezen zo moeizaam gaat, en bij jouw klasgenootjes niet, heeft dat een heel grote impact. Het kan er bijvoorbeeld voor zorgen dat het kind de kont tegen de krib gooit als er thuis steeds maar weer huiswerk moet worden gedaan voor de dyslexiebehandeling. Dat eindeloos oefenen en leeskilometers maken, kan heel zwaar zijn. En natuurlijk moet dat gebeuren, daar wil ik niks aan afdoen, maar aandacht voor dat andere deel is wel belangrijk. Dat wordt ook onderstreept door de CQ-index Dyslexie.”

Wat verwacht je hierin van de dyslexiebehandelaar?

“Bij Balans horen we vaak dat ouders niet durven te zeggen dat het thuis niet goed lukt. Dat is heel jammer. De behandelaar en de ouders zouden hier op een open manier over moeten kunnen praten, zonder oordeel. In de behandeling kun je daar dan beter op inspelen, want het kind moet het natuurlijk wel volhouden! Geef in de behandeling bijvoorbeeld ook aandacht aan de dingen waar het kind wel goed in is, bespreek zijn talenten. Het zou heel mooi zijn als er een beter evenwicht is tussen de aandacht voor lezen/spellen en het sociaal-emotionele stuk. Daarbij kun je ook kijken naar de samenwerking met school. Wat kan de school oppakken? Op die manier ontstaat er echt een driehoek rondom het kind.”

Welke andere zaken vragen aandacht in de communicatie met ouders?

“Het is belangrijk dat er goede en toegankelijke informatie voor ouders is. Ouders die zich zorgen maken over hun kind, willen alles weten. Er wordt wel eens gedacht: we maken een foldertje voor ze en daarmee is het klaar. Dat is een misverstand. Als je op een gegeven moment allerlei informatie over jouw kind moet delen met anderen van wie je afhankelijk bent, dan wil je als ouder goed geïnformeerd zijn. Al was het maar om een goede gesprekspartner te zijn. Ik vind dat onderwijs- en zorgprofessionals zodanig met ouders moeten communiceren, dat zij daadwerkelijk hun inbreng kunnen hebben. In de communicatie is winst te halen, zeker ook als het gaat om minder hoogopgeleide ouders of ouders met taalproblemen.”

Balans en het NKD gaan samen een webinar voor ouders organiseren. Vertel!

“Vorig jaar zou Balans op allerlei plekken in het land een dyslexietour organiseren. Door corona hebben we een alternatief moeten ontwikkelen: webinars. Die bleken een schot in de roos. Ouders vinden het heel prettig dat we ze op die manier informeren over de dyslexiezorg, het voortraject, de vergoedingsregeling en andere relevante zaken. Doordat ouders goed geïnformeerd zijn, kunnen ze veel beter kritische vragen stellen, meedenken en hun kind uitleggen hoe dingen zitten. Dat is winst! Ook over het nieuwe Protocol 3.0 en de Brede vakinhoudelijke richtlijn dyslexie willen ouders geïnformeerd worden. Wat gaat er veranderen, bijvoorbeeld voor kinderen met comorbiditeit? Ik ben dan ook heel blij dat het NKD en Balans samen het initiatief hebben genomen om hierover een speciaal webinar voor ouders te gaan organiseren.”

Meer informatie

Balans vernieuwde onlangs haar website, met daarop onder andere een Dossier dyslexie.
Ook maakte Balans een filmpje, waarin wordt uitgelegd wat Balans voor ouders kan doen. Leuk om te delen om de cliënten van uw praktijk!