Ga naar de inhoud
Als het over kwaliteit in dyslexiezorg gaat

NIEUWSBRIEF 21

Praktijk in beeld

De dyslexiezorg is slechts één van de vele activiteiten van Driestar Educatief. Deze organisatie is ook actief op het gebied van schoolbegeleiding, praktijkgericht onderzoek en methodeontwikkeling en heeft een eigen hogeschool.

Driestar Educatief is een organisatie met protestants-christelijke en reformatorische roots. De hoofdvestiging zit in Gouda, daarnaast zijn er nevenvestigingen in Amersfoort en Kapelle. In 2009 heeft Driestar zich aangesloten bij Onderwijszorg Nederland (ONL), een coöperatie  van organisaties die destijds voornamelijk actief waren in de onderwijsadvisering.
Driestar hecht veel waarde aan een goede verbinding met school en gezin, het is een wezenlijk element in de werkwijze. Het is ook een belangrijke reden waarom zowel het dyslexieonderzoek als de behandeling bij voorkeur op school plaatsvinden. “Voor ouders verlaag je op deze manier de drempel. Voor het kind is school doorgaans een veilige omgeving, zodat er wat meer ontspanning is. Onze aanwezigheid op school zorgt voor een kort lijntje met leerkrachten. Dat is handig als een leerkracht iets wil vragen of als wij de leerkracht iets willen toelichten of meegeven”, vertelt Marian Ruitenberg, projectmanager Jeugdzorg.

De rol van ouders

Over de rol van de ouders zegt Marianne de Wit, dyslexiebehandelaar en coördinator van de frontoffice van de dyslexiezorg: “Ouders weten vaak al heel lang dat het niet goed gaat met hun kind, maar hoe ze hun kind effectief kunnen helpen is minder bekend. Tijdens de behandeling leren wij het kind goed kennen, we ontdekken wat voor het kind goed of juist minder goed werkt. Dat soort informatie bespreken we met de ouders en schrijven we voor hen in een logboekje, zodat zij thuis ook op die manier aan de slag kunnen.”

Afbeelding van de steunkaarten die in de behandeling gebruikt worden

Foto: Driestar Educatief

Marian Ruitenberg vult aan: “De meeste ouders nemen hun rol als co-therapeut serieus, ze willen natuurlijk niks liever dan dat hun kind vooruitgaat. Dit geldt ook voor de school. De interactie met de leerkracht van het kind en de ib’ers is een belangrijke reden waarom we de kinderen voornamelijk op school behandelen. We stellen aan het begin van het traject een behandelovereenkomst op, waarin we vastleggen wat ieders rol is in het geheel. Wij vinden het belangrijk dat iedereen zich daaraan houdt. We hebben hier wel te maken met Jeugdwetmiddelen, die moeten we met elkaar goed gebruiken. Een behandeling is niet effectief als een kind alleen maar bij ons een uurtje per week oefent. Als het nodig is, zijn we daar best streng in richting de ouders: ‘Je kind krijgt waarschijnlijk maar één keer in zijn leven de kans om deze hulp te krijgen. Pak de kans om dit op een heel goede, gedreven manier te doen, in het belang van de toekomst van je kind!’ Voor sommige ouders is het lastig om de rol van co-therapeut goed in te vullen, bijvoorbeeld omdat ze zelf dyslectisch zijn of een andere taal spreken. Dan kijken we samen met de school naar wegen om de behandeling wel te laten slagen. We merken dat de scholen ook hun verantwoordelijkheid nemen om de behandeling het meest effectief te laten zijn.”

Belevingsavonden

Om een beetje meer inzicht te krijgen in de ervaringen van kinderen met dyslexie organiseert Driestar ook regelmatig ‘belevingsavonden’. Marianne de Wit: “Daarvoor nodigen we ouders, leerkrachten en ib’ers uit van de kinderen die wij behandelen. Op die avonden laten we hen het gevoel van wanhoop en frustratie ervaren, dat kenmerkend is voor veel kinderen met dyslexie. Tijdens die avonden is er voor ouders ook ruimte om ervaringen uit te wisselen. Dat ‘lotgenotencontact’ wordt erg gewaardeerd.”

Vlogs voor kinderen en hun ouders

Verschillende behandelaars die werkzaam zijn bij een ONL-dyslexiepraktijk zijn vorig jaar gestart met vloggen. Marianne de Wit is één van hen. Zij maakte onder andere vlogs over het aanleren van spellingregels en het woorddictee. “Met die vlogs willen we ouders en kinderen op een speelse manier informatie geven en hulp bieden. Dat is leuk om te doen!”
Benieuwd naar de vlogs van Marianne en collega-behandelaars? Bekijk ze op de website van ONL.

Kennis delen

Driestar vindt het belangrijk om haar kennis over dyslexie te delen met anderen. Er zijn dus bijvoorbeeld collega’s die trainingen geven aan ib’ers, leerkrachten. Er zijn NVO-geaccrediteerde scholingen voor de orthopedagogen (van Driestar of daarbuiten) rond bepaalde thema’s, veelal gelinkt aan dyslexie. Collega’s verzorgen ook lessen voor studenten van Driestar Hogeschool, bijvoorbeeld over taalmoeilijkheden bij het oudere kind. “Studenten vinden het heel leuk om les te krijgen van mensen uit de praktijk”, zegt Marian Ruitenberg daarover.

Onderwijszorg Nederland (ONL)

“Het heeft een grote meerwaarde dat we ook onderwijsadviseurs in dienst hebben, onder meer op het gebied van taal. Als een school bijvoorbeeld veel kinderen aanmeldt voor de dyslexiezorg, kunnen we aanbieden om mee te denken over de stappen die gezet kunnen worden om het taalbeleid te versterken of om op alle niveaus goed taalonderwijs te geven”, zegt Marian Ruitenberg.
“In 2009, toen we ons aansloten bij ONL, hebben we met elkaar bepaald hoe de diagnostiek en de behandeling van dyslexie eruit zou moeten zien. Daarbij hebben we natuurlijk aangesloten bij het Protocol Dyslexie Diagnose en Behandeling. Tot voor kort gebruikten we een papieren behandelmethodiek, aangevuld met de behandelsoftware van Pelle helpt. Begin dit jaar zijn alle ONL-leden begonnen met de implementatie van de deels digitale methode Letterlicht. Deze is ontwikkeld door Marant. In dat implementatietraject trekken de leden gezamenlijk op. Die samenwerking zien we op tal van dossiers. Ook is er regelmatig intervisie en vinden andere overleggen plaats, bedoeld om elkaar te helpen en om samen stappen te kunnen zetten. Alleen rondom prijsstelling maken we geen gezamenlijke afspraken. De Mededingingswet verbiedt dat overigens ook.”

Back to top