Ga naar de inhoud
Als het over kwaliteit in dyslexiezorg gaat

NIEUWSBRIEF 17

Regio Foodvalley investeert in kwaliteit van dyslexiezorg

Al een aantal jaar werkt de regio Foodvalley sámen met het NKD aan het verbeteren van de dyslexiezorg. Het doel: realiseren van (kosten)effectieve dyslexiezorg voor de kinderen die dat nodig hebben.
Met het programma Zorg voor de jeugd wil het Rijk ervoor zorgen dat er betere hulp komt voor minder geld. De gemeenten in de regio Foodvalley nemen vanaf het begin deel aan dit programma. Data-analyse is een van pijlers van de Foodvalley-aanpak. Data-analisten hebben een monitorsysteem ingericht, dat inzicht geeft in productstromen en de kosten ervan. Ofwel: wie krijgt welke hulp en wat kost die hulp?

Dyslexiezorg als proeftuin

Data-analist David Smeets: “De Jeugdwet is natuurlijk vrij breed, er zitten veel verschillende soorten hulp in. De dyslexiezorg fungeert als proeftuin om ervaring op te doen met deze vorm van data-analyse en monitoring. De dyslexiezorg is namelijk een mooi afgebakend en geprotocolleerd product. Het is duidelijk wat het is en wanneer je het al dan niet inzet. Doordat alle aanbieders bij ons declareren, kunnen we goed zien wat de duur en de intensiteit van het behandeltraject is.”
Henk Krooi, accounthouder dyslexie bij de regio Foodvalley, legt uit dat de betrokken gemeenten regelmatig overleg hebben met de EED-zorgaanbieders om afspraken te verbeteren. “Die worden regionaal vastgelegd. Al in 2017 werd een reële uurprijs afgesproken en is de DBC-structuur verlaten. Ten aanzien van de behandeling hanteren we bijvoorbeeld het uitgangspunt ‘Kind met dyslexie, steun van drie!’ waarmee we – vanuit een planmatige aanpak van de behandeling – de verbinding tussen leerkracht en behandelaar en de rol van de ouders onderstrepen.””

Kosteneffectiviteit

“We zien grote verschillen tussen aanbieders. De ene praktijk geeft bij wijze van spreken twee keer zoveel behandelingen als de andere praktijk. Als gemeenten bemoeien wij ons niet met de inhoud van de behandeling, laat ik dat voorop stellen. Maar als ik er puur financieel naar kijk, dan krab ik mij dan natuurlijk wel achter mijn oren. Vanuit kostenoogpunt neig je er dan al snel naar om de goedkoopste aanbieder te contracteren, maar is die wel net zo effectief als de duurdere aanbieder?”, zegt Henk Kooi. “Ook hierover zijn we in gesprek gegaan met de EED-zorgaanbieders. We hebben aangegeven dat er een cruciaal element ontbreekt om te kunnen bepalen wat een goede duur en intensiteit is van een behandeltraject: inzicht in de effectiviteit.”
Het streven naar kosteneffectiviteit – het beste product voor de beste prijs – is volgens hem een ongelofelijk interessante zoektocht, waar overigens zeker niet alleen een financieel motief aan ten grondslag ligt. “Natuurlijk willen we op de kosten letten, maar we zeker ook een kind ook niet onnodig belasten. Als een kind minder behandelsessies nodig heeft, is dat beter. Dat geldt overigens niet alleen voor de dyslexiezorg maar voor de hele jeugdhulp.”

Afbeelding van een grafiek die de lengte van een EED-traject aangeeft

Voorbeeld 1: Lengte EED-traject

Poortwachterfunctie ontstaan in Foodvalley

In die zoektocht naar kosteneffectiviteit trekt de gemeente met de aanbieders én het NKD op. Henk Krooi: “De gemeente en het NKD hebben een gemeenschappelijk belang, beide willen we goede dyslexiehulp.” Henk vertelt dat Foodvalley al langere tijd een goede relatie heeft met het NKD. “Toen ik in 2015 accounthouder dyslexie werd, stelde ik vast dat er een enorme discrepantie was tussen de wetenschappelijk vastgestelde prevalentienorm en de verwijzingen naar de dyslexiezorg. Mijn opdracht was om de toestroom naar deze zorg terug te dringen tot een reëel niveau. ‘Er moet een sluis, een poortwachter tussen de scholen en de dyslexiezorg’, was mijn eerste gedachte. Samen met het NKD hebben we de rol van de poortwachter en het volledige verwijsproces uitgewerkt. Het NKD heeft geholpen om hierover op een juiste en constructieve manier te communiceren met de aangesloten zorgaanbieders en de scholen. In 2015 waren wij de allereerste met een poortwachter. Mede dankzij de inspanningen van het NKD is de poortwachter inmiddels in het hele land gemeengoed.”
De poortwachter in de regio Foodvalley hebben er inmiddels voor gezorgd dat het aantal verwijzingen naar de vergoede dyslexiezorg sterk is verminderd. David Smeets: “We zijn meer in controle, het verwijspercentage ligt nu iets boven de prevalentienorm.”

Doorlooptijden kritisch beschouwd

“Met de sturingsinformatie waarover we inmiddels beschikken, willen we een volgende stap zetten in de transformatie van de dyslexiezorg. We gaan binnenkort opnieuw in gesprek met het NKD en de aanbieders om te verhelderen waarom de ene aanbieder langer behandelt dan de andere en wat dat bijvoorbeeld betekent voor de kwaliteit. Het zou kunnen dat we afscheid moeten nemen van aanbieders die niet effectief genoeg zijn.” Henk Krooi benadrukt dat de gesprekken in de eerste plaats moeten bijdragen aan kwaliteitsverbetering. “Ik zou het heel mooi vinden als er aanbieders zijn die zeggen: hé, ik zie dat er collega’s in de regio zijn die het anders doen en effectiever zijn. Daar wil ik van leren.”

Spiegelinformatie voor het onderwijs

Ook in het onderwijs is er volgens Henk en David nog veel winst te halen. David: “Het aantal verwijzingen naar de vergoede dyslexiezorg is een indicator voor hoe het op school gaat, bijvoorbeeld qua leesonderwijs.” Henk: “Het belang van goed leesonderwijs is persoonlijk en maatschappelijk gezien gigantisch! Goed kunnen lezen is essentieel voor je ontwikkeling. Veel te veel jongeren verlaten functioneel ongeletterd het onderwijs. Zie het dan maar eens te redden in onze complexe samenleving… Voor de gemeente levert dat uiteindelijk hoge kosten op, bijvoorbeeld door werkloosheid. Als gemeente zijn we uiteraard niet verantwoordelijk voor het onderwijs, maar we kunnen wel de dialoog aangaan met het onderwijs en onze data inbrengen als spiegelinformatie. We weten dat onze rol bescheiden is, maar we pakken hem wel!”

Afbeelding van de grafiek met aantal aanmeldingen per school van januari 2017 tot juli 2019

Voorbeeld 2: Aantal aanmeldingen per school

 

Back to top